Wat maakt een armatuur interessant?

De stedenbouwkundigen in de gemeente doen de voorstellen voor de toe te passen producten in nieuw te ontwikkelen gebieden. In de bestaande gebieden is Gerald aan zet. “Stedenbouwers kijken graag naar het uiterlijk van armaturen. Dat is leuk, maar mij gaat het vooral om de kwaliteit, de kwaliteit van het licht en de prijs.” Het is natuurlijk prachtig wanneer er iets moois gemaakt wordt, maar het moet ook decenia mooi blijven en daar moet geld voor zijn. Met mijn collega’s van Stadsontwikkeling kom ik daar altijd wel uit.

Vóór 2030 moet alle openbare verlichting in gemeenten vervangen worden door led-verlichting en de gemeente Nijmegen heeft nog zo’n zestig procent te gaan. “In Nijmegen zitten nu nog veel fluorescentie verlichting die we de komende 5 jaar moeten vervangen”, weet Van Meijgaarden. “Led-verlichting wordt de nieuwe standaard. We gaan nooit meer terug naar de oude lichtbronnen. Daarom moet er een goede productomschrijving met eisen en wensen komen ter voorbereiding op komende aanbestedingen. En dan moet je als beheerder van de openbare verlichting op heel veel dingen gaan letten.”

Belangrijke aandachtspunten

Om te kijken of een armatuur voor de gemeente Nijmegen interessant is, kijkt Van Meijgaarden in de eerste plaats naar de behuizing van de armatuur. “Ik wil eigenlijk alleen behuizingen die zijn gemaakt van gietaluminium. Heel soms kies ik ook voor behuizingen van plaatmateriaal, maar dat zijn uitzonderingen. Daarnaast let ik op de legering die is gebruikt om de armaturen uit hun vorm te kunnen lossen: komt daar veel kwik of koper in voor? Dat wil ik liever niet. Voordat je het weet, schaf je het milieuprobleem van de toekomst aan.”

Van Meijgaarden let er ook op dat er zo min mogelijk kunststof in een armatuur is verwerkt. “Soms kan dat niet anders, bijvoorbeeld bij een lamp in cilindervorm. Maar een plaatje onder de led-lamp mag van mij gerust van glas zijn. Veel gebruikte kunststoffen kunnen tot op heden nog niet worden gerecyceld en worden opgeslagen tot het moment waarop dit wel mogelijk wordt.”

Daarnaast kijkt Van Meijgaarden naar het soort driver in de armatuur en naar de LB-factor. “Die is bijvoorbeeld L80B10. De L staat voor het percentage van de hoeveelheid licht die de lamp na honderdduizend branduren nog geeft: in dit voorbeeld tachtig procent. De B staat voor het percentage dat kan afwijken van die norm: tien procent voldoet in dit geval mogelijk niet aan die tachtig procent. Het vervelende is alleen dat leveranciers verschillende uitgangspunten hanteren. Soms gaat het bijvoorbeeld over een LB-factor na vijftigduizend branduren. Dat maakt het lastig om deze waarden met elkaar te vergelijken.” Ook let hij op de junction temperatuur, ofwel de temperatuur van de led-chips zelf – in combinatie met hun reactie op de buitentemperatuur.

Duurzaamheid

In zijn werk als beheerder van de openbare verlichting is de afgelopen jaren veel veranderd. “Duurzaamheid speelt een steeds grotere rol in ons werk. De lifecyclekosten zijn interessant voor mij als beheerder en we zijn kritisch op onze footprint. Waar worden de materialen die we willen gebruiken bijvoorbeeld geproduceerd en geassembleerd? En hoe zijn deze afbreekbaar of te recyclen in de toekomst?” Mede hierom werkt Van Meijgaarden graag samen met Modernista. “Van de Spaanse fabrikant Setga weet ik dat zij de productie van componenten en de assemblage heel dicht bij elkaar georganiseerd hebben.

“Modernista wil met hun klanten tot een goed eindresultaat komen. En dat lijkt logisch, maar is niet vanzelfsprekend.”

Van Meijgaarden is niet altijd enthousiast over het gebruik van led-verlichting. “Lichthinder is met led-armaturen veel lastiger te bestrijden dan met conventionele armaturen. Er wordt heel veel technologie op een vierkante centimeter gepropt en daar moet dan ook het licht nog tussen. Dat zorgt soms voor overlast.” Hij waardeert het dat Modernista goed met hem meedenkt en altijd naar een oplossing zoekt voor problemen die hij als beheerder in zijn gemeente vast stelt. “Modernista wil met hun klanten tot een goed eindresultaat komen. En dat lijkt logisch, maar is niet vanzelfsprekend.”

Trots

Van Meijgaarden denkt met veel plezier terug aan de keer dat hij samen met stedenbouwkundige collega Arnoud Janson, Modernista en hun Spaanse producent Setga zelf een armatuur voor de gemeente Nijmegen heeft kunnen ontwerpen. “Arnoud gaf zijn wensen voor het uiterlijk aan en ik heb de technische specificaties aangeleverd. Samen met Setga hebben wij om de tafel gezeten en dat heeft een prachtig ontwerp opgeleverd. Het is het standaard armatuur voor Nijmegen-Noord geworden. Nu bekend als de Lowlander. Het was een heel leuk proces en een resultaat om trots op te zijn!”